کتاب روانشناسی و موفقیت

دریافت کتاب رایگان هجویات و هزلیات

توضیحات:

تیغ زبان برنده تر است از زبان تیغ!
” هجو باید که دلپذیر باشد و خشم آلود.”
در این عبارت تناقضی به چشم نمی خورد، آیا خنده فی نفسه نشان سرحالی و شادی نیست؟ آدمیزاد وقتی می خندد که شاد باشد. اگر کسی بخواهد موجود دلتنگ و ملولی را بخنداند، لاجرم باید خود را در زمره اهل بذله گویی و شوخی درآورد.
سویفت۱ درباره خودش نوشت:” من سرآن ندارم که خلایق را سرگرم کنم. بل نیتم آن است که خلق الله را نیش بزنم و تحقیرشان کنم.”
این به ظاهر حرف پرت و نامعقولی به نظر می اید. اگر می خواهی تحقیرمان کنی، دیگر چرا ما را می خندانی؟ اصلا چرا سخن کنایه آمیز و دو پهلو می گویی؟
بهرصورت همه می دانند که در این رهگذر جز خنده و تفریح چیز دیگری وجود دارد.